Η γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου έχει ιδιαίτερη θέση στο εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας και συνδέεται άμεσα με τη μοναδικότητα του προσώπου της Παναγίας στο έργο «της εν Χριστώ σωτηρίας» των ανθρώπων, αποτελώντας τη μεγαλύτερη από τις γιορτές που καθιέρωσε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητέρας του Χριστού, τις ονομαζόμενες θεομητορικές εορτές. Οι πρώτες μαρτυρίες για τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου εμφανίζονται τον πέμπτο αιώνα μΧ, γύρω στην εποχή που συγκλήθηκε η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (451), που καθόρισε το θεομητορικό δόγμα και έγινε αιτία να αναπτυχθεί η τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου.

Για πρώτη φορά φαίνεται να γιορτάστηκε στα Ιεροσόλυμα στις 13 Αυγούστου και λίγο αργότερα μετατέθηκε στις 15 του ίδιου μήνα. Είχε δε γενικότερα θεομητορικό χαρακτήρα, χωρίς ειδική αναφορά στο γεγονός της Κοιμήσεως και ονομάζονταν «ημέρα της Θεοτόκου Μαρίας». Κέντρο του πανηγυρισμού αναφέρεται στην αρχή ένα «Κάθισμα» (ναός), που βρίσκονταν έξω από τα Ιεροσόλυμα στον δρόμο προς την Βηθλεέμ. Η σύνδεση αυτής της γιορτής με την Κοίμηση της Θεοτόκου, έγινε στον ναό της Παναγίας, που βρισκόταν στη Γεσθημανή, το «ευκτήριο του Μαυρικίου», όπου υπήρχε και ο τάφος της.

Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μία νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται (επιτρέπεται) το ψάρι. Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι. Τις ημέρες της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται τις απογευματινές ώρες στις εκκλησίες (εκτός Κυριακής), εναλλάξ, ο «Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον», οι λεγόμενες «Παρακλήσεις».

Η μητέρα του Ιησού Χριστού, όπως αναφέρεται στην εκκλησιαστική παράδοση, πληροφορήθηκε τον επικείμενο θάνατό της από έναν άγγελο τρεις ημέρες προτού αυτός συμβεί και άρχισε να προετοιμάζεται κατάλληλα. Επειδή κατά την ημέρα της Κοίμησής της δεν ήταν όλοι οι Απόστολοι στα Ιεροσόλυμα, μία νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε κοντά της. Μοναδικός απών ο απόστολος Θωμάς. Η Κοίμηση της Θεοτόκου συνέβη στο σπίτι του Ευαγγελιστή Ιωάννη, όπου και διέμενε, μετά τη σταύρωση του Χριστού. Αφού της έκλεισαν τα μάτια, οι Απόστολοι μετέφεραν το νεκροκρέβατό της στον κήπο της Γεθσημανής, όπου την έθαψαν. Όταν μετά από τρεις ημέρες ο απόστολος Θωμάς πήγε στον τάφο της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Πάνω στον τάφο της Παναγίας χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη. Μετά την καταστροφή του, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) με τη δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία έχτισαν ένα νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα.

Μεταξύ της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας υπάρχει δογματική διαφορά σχετικά με την Κοίμηση της Θεοτόκου. Η Καθολική Εκκλησία πιστεύει στο δόγμα της ενσώματης ανάληψης της Θεοτόκου (Assumptio Beatae Mariae Virginis), που οριστικοποιήθηκε με την αποστολική εγκύκλιο του Πάπα Πίου IB’ «Munificentissimus Deus» (1 Νοεμβρίου 1950). Αντίθετα, η Ορθόδοξη Εκκλησία κάνει λόγο πρώτα για Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλαδή πραγματικό θάνατο (χωρισμό ψυχής και σώματος) και στη συνέχεια για μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή ανάσταση (ένωση ψυχής και σώματος) και ανάληψή της κοντά στον Υιόν της.

Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου γιορτάζεται με λιγότερο εμφατικό τρόπο στις λοιπές ορθόδοξες και καθολικές χώρες του κόσμου, στις περισσότερες από τις οποίες ο Δεκαπενταύγουστος είναι επίσημη αργία, όπως και στην Ελλάδα. Οι προτεσταντικές ομολογίες θεωρούν την Κοίμηση της Θεοτόκου δευτερεύουσα εορτή, επειδή δεν βασίζεται σε βιβλικές αναφορές.

Αναρίθμητοι ναοί και μονές έχουν χτιστεί προς τιμήν της Κοιμήσεώς της, θαυμάσιες τοιχογραφίες παριστάνουν σε κάθε ναό, πίσω από την κεντρική είσοδο, σε εκπληκτικές συνθέσεις την ιερή της κηδεία, ύμνοι εκλεκτοί έχουν διακοσμήσει την ακολουθία της και λόγοι λαμπροί και εγκώμια εκφωνήθηκαν από τους Πατέρες και νεότερους κληρικού άνδρες κατά την ημέρα της μνήμης της. Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι.

Από το όρος Μελά η Παναγία Σουμελά, βρέθηκε στο Βέρμιο Ημαθίας. Στην Τήνο η γιορτή της συνδέθηκε με τον τορπιλισμό της «Έλλης» και μαζί με την Κοίμησή της οι Έλληνες τιμούν την μνήμη αυτών που χάθηκαν. Στη Λέρο η Καστροβασίλισσα, στην Αστυπάλαια η Πορταΐτισσα, στη Ρόδο η Κρεμαστή και στην Πάρο η Εκατονταπυλιανή, στη Λέσβο η Αγία Σιών της Αγιάσου και στη Νίσυρο η Σπηλιανή Κυρά. Στην Κρήτη η Καλυβιανή και η Μεγάλη Παναγιά της Νεάπολης, στην Ίμβρο η Παναγιά η Ιμβριώτισσα και στη Χαλκιδική η Μεγάλη Παναγιά. Στη Γουμένισσα το Θεομητορικό Μοναστήρι, στην Ήπειρο η Μολυβδοσκέπαστη, στην Κεφαλονιά η Οφιούσα, στην Άνδρο η Φανερωμένη, στην Κάρπαθο η Παναγιά της Ολύμπου και η Χοζοβιώτισσα στην Αμοργό. Στη Σκιάθο η Βαγγελίστρα, στο Λεωνίδιο Κυνουρίας η Παναγιά της Έλωνας και η Επισκοπιώτισσα στη Μαντινεία.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για το ελληνικό λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν».

[ΠΗΓΗ: Θ. Μέτσιος, ΚΕΡΔΟΣ onLine 14-08]

Το νεαρής ηλικίας τσακάλι που τραυματίσθηκε πέρσι το καλοκαίρι από διερχόμενο αυτοκίνητο μεταξύ Σταυρού και Ολυμπιάδας, στη Χαλκιδική μετά την πολύμηνη περίοδο περίθαλψής του, επανεντάχθηκε στο φυσικό του περιβάλλον. Τους τελευταίους 4 μήνες, η ομάδα της οργάνωση ΚΑΛΛΙΣΤΩ σε συνεργασία με την ομάδα της Δράσης για την Άγρια Ζωή παρακολουθούν τον αγώνα επιβίωσής του. Να θυμίσουμε πως το νεαρό ζώο είχε τραυματιστεί σε τροχαίο ατύχημα σε ηλικία μόλις 2 μηνών και διασώθηκε χάρη στην άμεση επέμβαση της Δράσης για την Άγρια Ζωή και του Φορέα Διαχείρισης των Λιμνών Κορώνειας και Βόλβης. Με εντατική φροντίδα κατάφερε να ανακάμψει από τα σοβαρά πολλαπλά κατάγματα και στα τέσσερα πόδια του. Ιδιαίτερα σημαντική για την επιτυχία αυτή ήταν η συμβολή του ΕΚΠΑΖ, στις εγκαταστάσεις του οποίου, στην Αίγινα, μεταφέρθηκε το ζώο προκειμένου να ακολουθήσει κατάλληλο πρόγραμμα επανένταξης. Η επιχείρηση επιστροφής του τσακαλιού στο φυσικό του περιβάλλον συνοδεύτηκε με τη τοποθέτηση ραδιοκολάρου στο νεαρό ζώο από τους ερευνητές της οργάνωσης ΚΑΛΛΙΣΤΩ, ώστε να είναι δυνατή η παρακολούθηση των μετακινήσεων του την περίοδο αμέσως μετά την επανένταξή του.

Οι τρεις εμπλεκόμενοι φορείς (η ΚΑΛΛΙΣΤΩ, η Δράση για την Άγρια Ζωή και ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνών Κορώνειας Βόλβης) σχεδιάζουν τη διοργάνωση εκδήλωσης στη Χαλκιδική με σκοπό να παρουσιάσουν την ιστορία του μικρού τσακαλιού αλλά και να προβάλλουν τα προβλήματα προστασίας του είδους στη χώρα μας.

Συνεχίζει ο Εμπορικός Σύλλογος Ν. Μουδανιών τη συγκέντρωση φαρμάκων για του Γιατρούς του Κόσμου, που ξεκίνησε με επιτυχία την Τετάρτη 7 Αυγούστου. Από την Παρασκευή 9 Αυγούστου μέχρι και σήμερα τα φάρμακα συγκεντρώνονται στο περίπτερο του Εμπορικού Συλλόγου Ν. Μουδανιών στη 2η Γενική Έκθεση Χαλκιδικής, η οποία διοργανώνεται στην προβλήτα των Ν. Μουδανιών, από το Επιμελητήριο Χαλκιδικής.

Οι Γιατροί του Κόσμου ζητάνε φάρμακα που δεν έχουν λήξει, ακόμα και ένα δισκίο από το κουτί. Οι αλοιφές και τα σιρόπια πρέπει να μην είναι χρησιμοποιημένα, για λόγους υγιεινής. Τα φάρμακα που θα συγκεντρωθούν θα δοθούν σε οικογένειες της περιοχής των Ν. Μουδανιών, που έχουν ανάγκη.

Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να επικοινωνείτε με το Γραφείο του Εμπορικού Συλλόγου Ν. Μουδανιών στο τηλέφωνο 23730-24970.

Στη Θεσσαλονίκη και στις ακτές της Χαλκιδικής θα γιορτάσουν τον τερματισμό της νηστείας του φετινού Ραμαζανιού εκατοντάδες τουρίστες από την Τουρκία,οι οποίοι άρχισαν να καταφθάνουν στη Βόρεια Ελλάδα οδικώς ή αεροπορικώς από την Πέμπτη 8 Αυγούστου (η νηστεία του ραμαζανιού λήγει στις 7 του μηνός και ακολουθεί τριήμερη αργία).

Ήδη, μεγάλα ξενοδοχεία των δύο περιοχών έχουν προετοιμαστεί για την παροχή ειδικών υπηρεσιών στους ξένους επισκέπτες, μεταξύ αυτών, μενού προσαρμοσμένα στις διατροφικές συνήθειες των τουριστών από την Τουρκία.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων και του Οργανισμού Τουρισμού Χαλκιδικής Γρηγόρης Τάσιος δήλωσε, ότι οι κρατήσεις για το συγκεκριμένο διάστημα (7-10/8) έχουν ξεπεράσει τις 1.000 φέτος, όταν πέρυσι ήταν περίπου 500. Τη “μερίδα του λέοντος” αυτών των αφίξεων αποσπούν έξι-επτά μεγάλα ξενοδοχεία της Χαλκιδικής, τεσσάρων και πέντε αστέρων και ελάχιστα τριών.

Στο μεταξύ, με αφορμή την ολοκλήρωση του Ραμαζανιού, ο Δήμος Θεσσαλονίκης διαθέτει το Γενί Τζαμί για την τέλεση της καθιερωμένης προσευχής των μουσουλμάνων. Είναι η δεύτερη χρονιά που ο Δήμος παραχωρεί το πρώην οθωμανικό τέμενος για άσκηση λατρευτικών καθηκόντων των μουσουλμάνων και, όπως έχει δηλώσει ο δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, αυτό θα συνεχίσει να γίνεται περιστασιακά.

Η ανάπτυξη του τουρισμού και η διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους επισκέπτες δεν είναι μόνο απόρροια της προσπάθειας των επιχειρηματιών του κλάδου. Απαιτεί και τη διασφάλιση ενός μίνιμουμ επιπέδου υποδομών, οι οποίες θα λειτουργούν με επάρκεια και θα μπορούν να προσφέρουν στους τουρίστες υποστήριξη και βοήθεια ό,τι και αν χρειαστούν.

Η Χαλκιδική παρόλο που συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες, ξένους και Έλληνες, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποδομών, τα οποία δεν μπορείς να τα έχεις, όταν θέλεις να είσαι προορισμός υψηλού επιπέδου. Η κατάσταση του οδικού δικτύου, ιδιαίτερα στο δεύτερο και στο τρίτο «πόδι» της Χαλκιδικής είναι από μέτρια έως κακή. Δεν μιλώ για την ανάγκη κατασκευής νέων δρόμων, αλλά για την συντήρηση των υφιστάμενων, προκειμένου να είναι σε θέση να εξυπηρετούν τα χιλιάδες Ι.Χ.

Λακούβες, πέτρες που πέφτουν μέσα στο δρόμο, νεροφαγώματα και βέβαια, εάν βρέξει, ποταμάκια νερού, τα οποία εισέρχονται στο οδόστρωμα και απαιτούν μεγάλη προσοχή από τους οδηγούς. Ιδιαίτερα στη Σιθωνία η κατάσταση δεν είναι καθόλου καλή και οι δρόμοι θυμίζουν τους αντίστοιχους στη Βουλγαρία επί κομμουνισμού. Εάν προσθέσουμε το γεγονός πως πολλές λάμπες στους δρόμους, όπου υπάρχουν, είναι καμένες, τότε συμπληρώνεται ένα «παζλ» όχι και τόσο ελκυστικό.

Παράλληλα είναι ίσως περιττό να αναφερθεί για ακόμη μία φορά πως η Περιφερειακή Ενότητα της Χαλκιδικής έχει πρόβλημα διαχείρισης, διάθεσης και βέβαια επεξεργασίας απορριμμάτων, ενώ πολλές περιοχές της δεν έχουν κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Κάποιοι δήμοι καταβάλλουν φιλότιμες προσπάθειες στο πεδίο της καθαριότητας με ό,τι μέσα διαθέτουν, τα οποία δουλεύουν «υπερωρίες» το καλοκαίρι.

Γενικά η Χαλκιδική και οι υποδομές της δεν είναι και τόσο επαρκείς για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τις «ορδές» των εκατοντάδων χιλιάδων επισκεπτών του καλοκαιριού, οι οποίοι θέλουν να παραθερίσουν απροβλημάτιστα και χωρίς εμπόδια. Η αναβάθμιση και η βελτίωση αυτών των υποδομών δεν μπορεί να προέλθει από την μονομερή φορολόγηση όσων έχουν δεύτερη κατοικία, δηλαδή εξοχικό, στη Χαλκιδική και είναι ως επί τον πλείστον κάτοικοι της Θεσσαλονίκης. Το συγκεκριμένο επαχθές μέτρο κρίθηκε αντισυνταγματικό και κατέπεσε πανηγυρικά, αναγκάζοντας πλέον την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας να επιστρέψει τα σχετικά ποσά, που εισπράχθηκαν, στους έχοντες δεύτερη κατοικία.

Προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των απαραίτητων έργων, χρειάζεται η κινητοποίηση και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Θα μπορούσαν κάλλιστα μέσα από συλλογικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες, ακόμη και φορέων επιχειρήσεων, που δραστηριοποιούνται στη Χαλκιδική, να πραγματοποιούνται ορισμένες απαραίτητες παρεμβάσεις στο πεδίο της καθαριότητας, της συντήρησης ή της ενίσχυσης των υποδομών υγείας της περιοχής.

Ετσι π.χ. θα μπορούσε το μοναδικό νοσοκομείο της Χαλκιδικής, που βρίσκεται στον Πολύγυρο, να τύχει δωρεών εξοπλισμού και αναλώσιμου υλικού για να ενισχύσει τις δυνατότητές του και να μπορεί να αντεπεξέλθει καλύτερα στις ανάγκες, τόσο του καλοκαιριού, όσο και όλης της χρονιάς. Παρομοίως και τα Κέντρα Υγείας, τα οποία προσφέρουν πρώτες βοήθειες, χρειάζεται να είναι σε θέση να καλύπτουν με επάρκεια όλες τις περιπτώσεις, οι οποίες θα παρουσιαστούν.

Οι επαγγελματίες και οι επιχειρήσεις της Χαλκιδικής, που υφελούνται από τον τουρισμό και ζουν όλο το χρόνο από το εισόδημα, το οποίο αποκομίζουν το καλοκαίρι, χρειάζεται να «επιστρέψουν» στον τόπο τους ένα μέρος των χρημάτων που βγάζουν. Η μεγαλύτερη παρουσία του κράτους εννοείται πως είναι απαιτητή και αυτονόητη, αλλά και η εταιρική κοινωνική ευθύνη χρειάζεται να «ανθήσει», γιατί παραφράζοντας τη γνωστή παροιμία, «εάν δεν φροντίσεις τον τόπο σου, θα πέσει να σε πλακώσει».

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, TOY Δ. Διαμαντίδη]