H αγαπημένη παράδοση στα χωριά, κάθε χρόνο δυναμώνει, ομορφαίνει και φέρνει στιγμές χαράς και συντροφικότητας. Μέρες τώρα, βράζουν τα καζάνια. Μυρωδιές από ξύλο που καίει στα τζάκια, τα κάστανα στη φωτιά και παντού κυριαρχεί το άρωμα του τσίπουρου. Τα στέμφυλα(ότι απομένει από τα σταφύλια, μετά το πάτημα για το κρασί) έχουν ωριμάσει σε μεγάλα δοχεία και οι καζανάδες με μεράκι, αρχίζουν την απόσταξη .Τα χάλκινα καζάνια, αναλαμβάνουν δράση και βράση.

Η φωτιά σιγοκαίει στο φούρνο, κάτω από τα καζάνια. Οι ατμοί που παράγονται κατά το βράσιμο, οδηγούνται διαμέσου σωλήνα, στο ψύκτη. Εκεί υγροποιούνται και αργά στάζουν από το στόμιο, στα δοχεία συλλογής. Τυχεροί όσοι επισκέπτονται τα καζάνια, την εποχή της λειτουργίας τους. Οι παρέες μεγάλες ,ο καθείς με τα όπλα του, μεζεδάκια, σπιτικά γλυκά, μουσικά όργανα και ατέλειωτη τσιπουροκατάνυξη. Μια μεγάλη γιορτή, ένα υπέροχο έθιμο, όμορφες αναμνήσεις…

[ΠΗΓΗ: http://aetoshal.blogspot.com, του Μπάμπη Τάσιου, 5/11/2018]