Ο μύκητας Ceratocystis platani προσβάλλει τα πλατάνια με την ασθένεια που ονομάζουμε «μεταχρωματικό έλκος του πλατάνου», και νεκρώνει τα δένδρα. Εισήλθε στη χώρα μας το Φθινόπωρο του 2003. Η ασθένεια εντοπίστηκε πρώτη φορά στις Η.Π.Α. το 1935 και θεωρείται είδος της Βόρεια Αμερικής. Το παθογόνο έχει ξενιστές μόνο είδη πλατάνου. Η ασθένεια είναι καταστρεπτική και η πιο επικίνδυνη για τα πλατάνια ολόκληρου του κόσμου. Μεγαλύτερη ευαισθησία παρουσιάζουν τα νεαρά δέντρα στα οποία ο θάνατος μπορεί να έρθει σε διάστημα μικρότερο των 2 ετών. Τα μεγαλύτερα δένδρα μπορούν να επιβιώσουν για αρκετά χρόνια μετά την προσβολή τους από το παθογόνο, ωστόσο, ο θάνατος των προσβεβλημένων φυτών είναι αναπόφευκτος.
Χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία έχουν υποστεί τεράστιες απώλειες. Στις χώρες αυτές εισήχθη από τις Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ενώ στην Ελλάδα ο μύκητας έχει εισαχθεί με πολλαπλασιαστικό υλικό, πιθανολογείται από την Ιταλία την κύρια χώρα εισαγωγής πλατανιών στη χώρα μας. Κατά τους έλεγχους διαπιστώθηκε η παρουσία της ασθένειας στην περιοχή του Νομού Αρκαδίας και σήμερα έχει διαδοθεί σε ολόκληρη σχεδόν την Πελοπόννησο, την Ήπειρο και στο Νομό Καρδίτσας και Τρικάλων, ενώ δεν έχει βρεθεί ακόμα τρόπος ριζικής αντιμετώπισης της ασθένειας.
Ο Νομός Χαλκιδικής μέχρι τις τελευταίες επισκοπήσεις (ελέγχους) του 2013, που εκτελούν κάθε έτος οι δασικοί φυτοϋγειονομικοί ελεγκτές της περιοχής, δεν παρουσίασε την ασθένεια αυτή. Για τους παραπάνω λόγους η Δ/νση Δασών Χαλκιδικής σε συνεργασία με τους φυτοϋγειονομικούς ελεγκτές της Π.Ε. Χαλκιδικής οργανώνει την Πέμπτη 19-06-2014 στις 09:00 στην αίθουσα συνεδριάσεων του κτιρίου της Περιφερειακής Ενότητας Χαλκιδικής ενημέρωση με θέμα: «Το μεταχρωματικό έλκος των πλατανιών», γνωριμία με το παθογόνο Ceratocystis platani και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αποφύγουμε τη μόλυνση στο Νομό μας. Είναι στο χέρι όλων μας να προστατέψουμε τη Χαλκιδική από την είσοδο του παραπάνω μύκητα και είναι υποχρέωση όλων μας η διασφάλιση της υγείας των πλατανιών και των πλατανορεμάτων καθώς αυτά αποτελούν όχι μόνο αυτοτελείς οικολογικές οντότητες σημαντικές για το περιβάλλον και τον τουρισμό αλλά και σύμβολα πολιτιστικής κληρονομιάς σημαντικά για την ιστορία του τόπου.